φυτογεωγραφικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη φυτογεωγραφία

2. φρ. «φυτογεωγραφικά βασίλεια»

βιολ. οι κύριες γεωγραφικές διαιρέσεις τού κόσμου με βάση την χαρακτηριστική σύνθεση τής χλωρίδας τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. phytogeographic(al) < phytogeography (βλ. λ. φυτογεωγραφία). Το επίθ. μαρτυρείται από το 1897 στο περιοδικό Επετηρίς Παρνασσού].